PrachtigPekela interviewt oud-Pekelder Jan Haneman

Geplaatst: woensdag 17 juni 2009 om 11:40 | Views: 11638

door Hennie Haaijer
Jan Haneman is degene die het spits mag afbijten in de nieuwste rubriek van onze populaire dorpssite: Prachtig Pekela! Hij is een regelmatige bezoeker en door contact via het ‘prikbord’ is het idee ontstaan voor ‘Voorbij Pekela’. Jan was er zo enthousiast over dat ik hem heb beloofd dat hij de 1e ‘Voorbije Pekelder’ mocht zijn die gaat vertellen wat hem voorbij de grens van Pekela bracht en waar hij o.a. aan denkt als hij terug gaat in zijn herinneringen naar ons veenkoloniaal lintdorp, dus…..

Dit is Haneman.
Jan Haneman. Hoewel hij zichzelf een 30+-er noemt heeft hij in werkelijkheid Abraham al gezien. Zo’n vijftig jaar geleden is hij geboren aan de Onstwedderweg in Nieuwe Pekela. Samen met nog 2 broers groeide Jan op aan de A. Westerstraat en later keerde het gezin weer terug naar de Onstwedderweg. Zijn zus was toen al getrouwd en woont sindsdien in Stadskanaal .Zijn beide broers wonen nog steeds in of rondom Pekela. Jan woont samen met Corrie, die hij liefkozend zijn ‘Corke’ noemt. Sinds een half jaar wonen Jan en Corrie op 5 hoog van de Bachflat in Tilburg, nadat ze 3 jaar in het Friese Kollum hebben gewoond. Tijdelijk woont ook de 21-jarige dochter van Corrie bij hen in om een thuis te hebben, want zij wil gaan studeren in de Brabantse stad.

Mentaliteit
Tot nu toe hebben ze beide geen spijt van hun keuze: Niet alleen in Almelo is er altijd wat te doen wanneer het stoplicht op rood of groen staat; ook Tilburg kan er wat van, volgens Jan. Het schijnt een bruisende stad te zijn die de culturele agenda vol heeft staan met exposities, festivals en (rommel)markten. Veel Brabantse gezelligheid dus. Corrie is een geboren Brabantse en in de korte tijd dat Jan met haar daar neergestreken is kan hij niet anders zeggen dan dat het hem ook goed bevalt! Ook de mentaliteit van de Brabanders spreekt Jan wel aan: Een praatje is gauw gemaakt!

Nachtelijke bezoeker
Jan is met enige regelmaat een nachtelijke bezoeker van onze site: Voor hij gaat werken kijkt hij of er nog nieuws is uit ons dorp en wat de moeite waard is om op te reageren. Waarom dat zo is vertelt Jan: hij werkt als DTA-er bij een asbestsaneringsbedrijf. Dus dat is wel erg vroeg uit de veren voor hem. Zijn Corrie kan zich dan nog even lekker omdraaien; zij werkt als onderwijsassistente in de scholengemeenschap voor VMBO en MBO ‘De Rooi Pannen’.

Omzwervingen
De vraag of het leven hem heeft gebracht wat hij had gehoopt of verwacht bij zijn vertrek uit Pekela kan hij beantwoorden met een volmondig: Ja! Maar het heeft hem niet uit Nieuwe Pekela ‘gedreven’, zegt Jan. De omstandigheden waren er naar om het verder weg te zoeken, niet omdat Pekela hem niet meer lag. Nadat hem als jongere wel duidelijk was dat Pekela qua werkgelegenheid nou niet echt de plaats was om te blijven heeft hij heel wat omzwervingen gemaakt door Oost-Groningen. Met name denkt hij nog steeds met veel plezier aan de tijd terug waarin hij woonde in Midwolda en werkte bij de plaatselijke dorpswinkel. Het bekende ‘ons-kent-ons’-gevoel komt dan weer boven. Wanneer Jan in de buurt is gaat hij nog vaak even naar Midwolda.

De laatste vaste vraag in deze rubriek is: ‘Als ik aan Pekela denk, dan….’

Dan, zegt Jan, denk ik het liefst terug aan het Nieuwe Pekela in de jaren ’60. Veel bedrijvigheid en een grote middenstand. De scheepvaart in die tijd doet hem denken aan de scheepvaarders die ’s avonds aanlegden voor hun huis en dan stroom en water kregen van zijn vader. In de winter dammen maken van sneeuw of schaatsen op het diep: Jan herinnert zich dat dhr. E. Westervaarder schaatswedstrijden organiseerde waarbij de winnaar als prijs een snoepje kreeg. Dat zijn voor Jan, als hij terugdenkt aan zijn kindertijd, toch wel de mooiste herinneringen. Ook staat hem helder voor ogen dat, toen hij ouder werd, diezelfde bedrijvigheid en grote middenstand met rasse schreden achteruitging. Nieuwe Pekela leek wel leeg te lopen en in zijn optiek had het die leegte ook. Dat is ook de reden dat Jan zich nog niet terug ziet keren op zijn geboortegrond. Voor een bezoek is hij natuurlijk wel te porren, maar zijn Thuis is nu: Tilburg. Wat de toekomst brengt ziet Jan wat hem betreft vol goede moed tegemoet en hij hoopt er het beste van te maken, samen met zijn ‘Corke’.