Wie of wat maakt je leven makkelijker of aangenamer?
Geplaatst: dinsdag 29 april 2025 om 22:05 | Views: 2617
Auteur: 24 Webvertising Print B.V.
PEKELA - Er zijn van die ochtenden waarop alles schuurt. Je staat op, doet wat je moet doen, maar het voelt alsof je op halve kracht draait. Je drinkt koffie, scrolt gedachteloos door je telefoon, trekt een trui aan die niet goed zit, en stapt de deur uit met een zucht in plaats van een ademhaling. Alles gaat. Alles werkt. En toch … iets ontbreekt.
Misschien herken je het. Dat lichte knagen. Alsof je leven technisch gezien prima loopt, maar de kleur ontbreekt. Je hebt het goed, maar voelt het niet altijd zo. En precies op die momenten komt vaak die ene stille vraag opzetten: Wie of wat maakt mijn leven eigenlijk echt aangenamer?
De kleine dingen die groots aanvoelen
Toen ik laatst in een wachtruimte zat – niets spannends, gewoon even wachten op iemand – hoorde ik een oude vrouw zachtjes neuriën. Haar handen gevouwen op haar schoot, haar ogen half gesloten. Ik kon de melodie niet helemaal plaatsen, maar het raakte iets. Ze was daar, volledig in het moment. Niet bezig met straks, gisteren of overmorgen. Dat kleine moment, die paar noten, maakte die hele ruimte zachter.
We onderschatten vaak de kracht van zulke momenten. Een kop thee, een warme jas, iemand die zegt: “Neem je tijd.” In een wereld die draait om sneller en meer, is er niets zo radicaal als bewust stilstaan. En het is precies daar, in dat stilstaan, dat het leven weer een beetje lichter kan voelen.
De psychologie van eenvoud
Psychologen weten het al langer: het zijn niet de grote successen die het meeste bijdragen aan dagelijks geluk. Het zijn de kleine herstelmomenten. Dingen die ons zenuwstelsel tot rust brengen. Een rustige ademhaling. Iets creatiefs doen. Of spelen, gewoon voor de lol – zonder doel of prestatie.
In de zorg wordt daar steeds meer aandacht aan besteed. Want mensen die voor anderen zorgen, vergeten vaak voor zichzelf te zorgen. En dat geldt niet alleen voor zorgprofessionals. Als jij degene bent die altijd de boel draaiend houdt – op het werk, thuis, in je vriendengroep – dan is de kans groot dat je eigen welzijn vaak pas als laatste aan bod komt. Je zit niet per se in de knoop, maar je leeft ook niet ontspannend.
Lichter leven is niet hetzelfde als oppervlakkig leven
In onze cultuur wordt lichtheid soms verward met oppervlakkigheid. Maar licht leven vraagt juist om diepgang. Om te weten wat zwaar voelt en bewust te kiezen voor wat jou tilt. Niet alles serieus nemen, is niet hetzelfde als niets serieus nemen. Het is een vorm van wijsheid.
Boeddhistische leraren noemen dit vaak “leven met open handen”. Je probeert niet alles te grijpen of vast te houden, maar laat het komen en gaan zoals het is. In plaats van steeds meer willen controleren, leer je vertrouwen op het ritme van het leven. Niet dat dat makkelijk is. Maar het werkt bevrijdend.
Ik leerde dit niet in een boek of cursus, maar op een avond waarop alles me teveel was. Mijn hoofd tolde, mijn agenda puilde uit, ik had al drie keer tegen mezelf gezegd dat ik “nog even door moest”. Tot ik het tegenovergestelde deed. Ik legde mijn telefoon weg en deed iets compleet anders. Iets dat nergens over ging, en juist daardoor alles zei.
Ik opende een website met best casino games – niet om te vluchten, maar gewoon om even plezier te hebben. De kleuren, het geluid, het simpele ritme van klikken en draaien … het bracht iets simpels terug: speelsheid. Niet het soort vermaak dat leeg voelt, maar juist eentje die me uit mijn hoofd haalde. Voor even was er alleen het moment. En daarna? Rust. Stilte. Een glimlach.
Wat maakt het leven dan écht aangenamer?
De grote grap is dat we het antwoord vaak al kennen. Alleen nemen we zelden de tijd om er écht bij stil te staan.
Wat maakt jouw leven aangenamer? Misschien is het een vaste ochtendwandeling. Een boek dat je herleest. Een geur die je herinnert aan thuis. Een kat op je schoot. Dingen die geen status opleveren, maar wel zuurstof.
Het leven vraagt soms veel. Maar het geeft ook veel, als je leert kijken. Een open raam kan voelen als vrijheid. Een goed gesprek als thuiskomen. En een paar minuten stilte kan meer zeggen dan duizend woorden.
