Bezoek kamp Westerbork 2e klassers Dollardcollege Oude Pekela

Geplaatst: woensdag 20 april 2016 om 19:45 | Views: 8864

Auteur: Chantal Stotefalk

OUDE PEKELA - Chantal Stötefalk is woensdag samen met alle andere 2e klassers van het Dollard College in Oude Pekela naar kamp Westerbork geweest. Ze bezochten het kamp en het bijbehorende museum. Chantal schreef onderstaand verslag en maakte een fotoreportage.

Verslag van ons bezoek aan kamp Westerbork op woensdag 20 april 2016

Rond half 10 gingen we met bussen richting Westerbork. We kwamen er om ongeveer kwart over 10 aan. Alle leerlingen werden verdeeld over 2 groepen. De ene groep ging naar het kamp zelf terwijl de andere groep naar het museum ging. Bij de ingang van het museum zagen we aan de rechterkant een aantal koffers, met daarop onder andere geschreven: 'je zou maar moeten vluchten', en meerdere van dit soort teksten.

In het museum konden onze jassen uit en gingen we een kamer binnen. Hier kregen we een powerpoint presentatie te zien over 4 joodse mensen uit Pekela. Eén ervan was schoolmeester en heette Abraham. De achternaam ben ik vergeten. Hierna kregen we een filmpje te zien met als titel: 'de trein'. Deze film ging over een schoolklas van nu die per trein richting Westerbork kwam en ergens in Drenthe op een station aankwam. Eén van de meisjes liep op dat station naar een ander perron en hier begonnen haar haren te wapperen alsof er een trein langskwam, maar die was er niet en het was windstil. Ze zag een briefje waaien in de wind en pakte het. Het bleek een briefje te zijn van iemand die het uit de trein had gegooid op weg naar een vernietigingskamp. Door het briefje te lezen ging ze terug in de tijd en kwam in het kamp Westerbork terecht tijdens de oorlog. Hier maakte ze vrienden, die vervolgens afgevoerd werden naar Auswitch. Toen kwam ook zij weer terug in de huidige tijd...

Hierna moesten we opdrachten maken waarvan de antwoorden waren te vinden in het museum. Vervolgens gingen we naar het kamp. Hier kregen we een rondleiding o.l.v. een gids, die ons van alles over het kamp vertelde. Op de plek van de oude keuken vertelde hij dat er hoofdzakelijk stampotten werden gegeten. Bij de treinwagons vertelde hij een verhaal over een groep mensen die wilde ontsnappen als ze onderweg gingen naar een vernietigingskamp. Ze hebben aan de achterkant van de rijdende wagon een gat gezaagd en zo konden ze onder een wagon die er achter reed zich laten vallen tussen de rails, en moesten stil blijven liggen tot de trein uit het zicht was.

Hierna gingen we nog naar de gedenksteentjes. Er was voor ieder omgekomen persoon 1 steentje (102.000). Ik vond het vooral indrukwekkend dat er foto's tussen staan van mensen die omgekomen zijn. De steentjes zijn in de vorm van Nederland neergelegd omdat de slachtoffers uit heel Nederland kwamen.

Daarna gingen we nog kijken bij de spoorrails, waar ook nog wat werd verteld. Rond half 3 gingen we weer in de bus naar Pekela waar we om kwart over 3 aankwamen.