Familie Norder gaat Alp d'Huez beklimmen in strijd tegen kanker
Geplaatst: zondag 18 november 2012 om 12:35 | Views: 27056
Auteur: Redactie 104Media
OUDE PEKELA - De familie Norder uit Oude Pekela gaat volgend jaar juni de Alp d'Huez beklimmen. De familie fietst hiermee letterlijk geld bij elkaar voor de strijd tegen kanker. Ook zal vanaf donderdag 22 november een speciale geluksarmband te koop zijn in winkelcentrum De Helling, waarmee Pekelders het goede doel financieel kunnen steunen. Aan de fietstocht zit persoonlijk verhaal vast, wat Sandra Norder hieronder vertelt.
Mijn naam is dus Sandra ben 22 jaar en woon in Oude Pekela. Toen ik 15 jaar was ben ik ziek geworden. Ik begon met een keelontsteking, last van mijn scheenbenen, blauwe plekken, erg moe en was in 1 week tijd 5 kilo afgevallen. Ben toen naar de huisarts gegaan om bloed te prikken en nog dezelfde avond stond dr. Jonker bij ons op de stoep. Foute boel dus!
Hij vertelde mij dat ik ziek was ernstig ziek maar zei verder niks, ik kon pas na het weekend naar het ziekenhuis omdat het hemelvaart was.
Ik weet nog heel goed dat ik op de oncologie afdeling kwam en echt dacht wat doe ik hier! ( ik wist niet eens waar ik terecht gekomen was). Op dat moment voelde ik mij alweer een stuk beter en dacht ook dat ik een virus had. Direct de volgende dag kreeg ik een beenmergpunctie en mocht mijn kamer niet meer af en lag in een isoleerkamer.
De dag erna kwam mijn oncoloog langs en ik zag al aan haar dat het mis was. Ze zei ik zal direct met de deur in huis vallen... Je hebt leukemie en dan wel de aller agressiefste vorm AML. Boem.. dat was een behoorlijke knal voor mij en mijn ouders die natuurlijk bij mij waren op dat moment!
Op dat moment stort je hele leven in. Ik ben ziek en al voor 70% aangetast! Hoe ga ik dit overleven? Al snel werd mij vertelt wat er de komende tijd ging gebeuren en gingen we mijn chemo programma bespreken. Ik wist dat het heel erg zwaar zal worden. Ik veegde mijn tranen af en zei zo nu is het klaar ik ben ziek en ga er nu voor vechten. En dat heb ik gedaan vanaf dag 1 samen met mijn familie.
Er brak een periode aan van 5 zware chemokuren, haaruitval,koorts, allerlei nare bijwerkingen en veel ziekenhuisopnames. Gelukkig bleek na mijn eerste behandeling dat de chemo aanslaat en ik geen transplantatie nodig had. Mijn ouders en broertjes en zusjes waren altijd bij mij en 's avonds sliep mijn moeder bij mij. Ook heb ik natuurlijk wel leuke dingen beleefd: veel intense momenten met mijn familie, ben naar het concert van Robbie Williams geweest. Natuurlijk heb ik wel eens gedacht mijn god ik ga dood ik ben echt heel erg ziek. Maar dit zette ik al snel uit mijn hoofd omdat ik nog lang niet dood wou gaan ik wou bij mijn familie blijven en nog zoveel dingen doen!
Achteraf besef ik pas hoeveel geluk ik heb gehad en ik echt heel blij mag zijn dat ik er nog ben. Veel kinderen die ik daar heb leren kennen zijn ook overleden aan hun ziekte. Je weet niet wat je moet verwachten en beseft niet dat er nog zoveel kinderen zijn die ook ziek zijn, zelfs hele kleine kindjes! Mij is verteld dat ik vroeg in de overgang zou komen en ik dus op jonge leeftijd kinderen zou moeten nemen. Dan ben je ''beter'' en gaat het leven verder. Dit was voor mij heel erg zwaar! Je krijgt weer haar en ziet er niet meer ziek uit terwijl ik nog steeds elke dag ontzettend moe ben en ik mij continue moet verantwoorden waarom ik moe ben en waarom ik iets wel of niet kan!
Ik ben vorig jaar getrouwd met Marc mijn maatje voor het leven. We hebben al een relatie gehad voordat ik ziek was en hij heeft dus ook alles van dichtbij meegemaakt wat het voor mij nu wel makkelijker maakt. Ook hebben we samen een zoontje Daan gekregen. Tegenwoordig gaat het goed met mij. Ik studeer aan de NTI HBO Personeelsmanagement, werk en ben dus moeder. Toch blijft het soms moeilijk om een weg te vinden in het '' normale leven''. Vertrouwen in mijn lichaam zal ik nooit meer krijgen, de angst blijft altijd een grote rol spelen in mijn leven. Ook moet ik leren omgaan met mijn vermoeidheid en moet dingen erg goed inplannen!
Vorig jaar juni ben ik genezen verklaard! En dit was voor mij het moment om iets terug te doen voor alle andere kinderen en volwassenen die ziek zijn, maar ook om het voor mij zelf een plekje te geven. Dus heb ik een team van mensen gevraagd om samen met mij de Alpe d'Huzes te fietsen!
Ons team heet Opgeven is geen Optie en bestaat uit:
1. Sandra Wageman-Norder
2. Marc Wageman
3. Jans Norder
4. Gina NOrder
5. Alfred Norder
6. Vincent Weijts
7. Angelique Wiekens.
Op woensdag 5 juni 2013 gaan wij samen de Alpe d' Huzes fietsen om zoveel mogelijk geld in te zamelen om de strijd tegen kanker tegen te gaan. Wij moeten daarom natuurlijk zoveel mogelijk geld inzamelen.
Samen met Laura van Laura's uit de Helling hebben wij een goede doelen armbandje / geluksarmbandje ontworpen. Deze zijn vanaf 22 november te koop en je steunt hiermee de Alpe d'Huzes!!
Stemmen tellen....
