Juf Stieneke Mellius 30 jaar peuterjuf bij 't Kiepertje

Geplaatst: donderdag 22 oktober 2020 om 19:05 | Views: 13594

NIEUWE PEKELA - Vandaag, 22 oktober 2020, is juf Stieneke Mellius-Davids 30 jaar peuterleidster bij 't Kiepertje in Nieuwe Pekela. In die 30 jaar is er veel veranderd, maar Stieneke blijft altijd enthousiast over haar vak. 'Ik ga nog even door', schreef ze op haar eigen facebookpagina. Haar 30-jarig jubileum vierde ze donderdag samen met haar collega's, 'haar' peuters en hun ouders.

Joost, de man van Stieneke schreef:

Juf Stieneke begon op 23 oktober 1990 als 28 jarige moeder van 3 kinderen aan haar werk als peuterleidster. Ze had de PA gedaan, maar heeft nooit de ambitie gehad om als onderwijzeres voor de klas te staan.

Ze kreeg haar jongste zoon van 3 in de haar eigen peutergroep. Dat was een uitdaging. Maar gelukkig voor moeder, juf en zoon bleek er weinig verschil te zijn tussen juf en moeder.
Deze baan paste precies, werken als de andere kinderen naar school waren, en vrij zijn als de andere kinderen ook vrij zijn. alleen bij ziekte moest voor oppas worden gezorgd.
Aanvankelijk, moest er worden gevaren op persoonlijk antennes voor het werken met de peuters, want het ontbrak aan opleidingen in dit vak.

Gedurende de jaren die volgden was er veel aandacht voor ontwikkeling van leidster en kind. Zo werd er ingezet op observeren, sturen, registreren en rapporteren van ontwikkelingen van het kind. Taal , basis voor rekenen, onderscheiding van kleuren, ontwikkelingen van kleine en grove motoriek en de sociaal emotionele ontwikkeling kregen aandacht. De dagdelen kregen structuur en er werd met thema, s gewerkt. Dit alles terwijl het welbevinden van het kind voorop bleef staan. Spelend leren was de inzet.

Voor Stieneke was dit ondersteunend aan haar karakter en opleiding. Ze genoot van alle ontwikkelingen en kon zich daarbij ook zelf ontwikkelen.
Ze ziet het als een uitdaging en voorecht om mee te mogen werken aan ontwikkelingen van de peuters, in de periode waarin ze, vaak voor het eerst, kennis maken met de (niet boze) buitenwereld

Ze heeft haar baan nooit als werk ervaren, maar als een betaalde hobby. Een onbetaald uurtje meer was nooit een probleem.

Het is vreemd en confronterend, maar ook leuk om inmiddels ook de kinderen van je eigen leerlingen in de groep te krijgen. Soms voel je je daardoor grijs en oud, maar het biedt ook voordelen omdat je in staat bent om het gedrag van de peuter in sociaal perspectief van het verleden te plaatsen.

Haar werk helpt haar ook om Pekelder te kunnen zijn tussen de Pekelders, het is fijn ontwikkelingen in het dorp mee te krijgen, dit kan behulpzaam zijn om kinderen beter te begrijpen.
Te midden van een team met gelijk gestemde, fijne collega’s, gaat zij nog elke dag met veel plezier naar de speelzaal.
Openheid naar de peuter en jezelf zijn voor haar een voorwaarde om dit vak met veel plezier te kunnen blijven doen.
Tegen haar eigen kinderen zegt ze vaak, ik heb één fout gemaakt in jullie opvoeding; “ik heb jullie leren praten”

Gelukkig blijft ze fouten maken.

De collega's Marjanne, Anneke en Diana schrijven:
'Wat geweldig als je al 30 jaar in het vak zit en nog steeds erg enthousiast bent. Juf Stieneke fietst al 30 jaar lang naar de peuterspeelzaal 't Kiepertje door weer en wind met veel enthousiasme. Door al die jaren heen heeft zij veel ontwikkelingen meegemaakt met ups en downs. Maar zij is altijd positief en zij ziet mogelijkheden. Daarom is Stieneke een fijne collega om om je heen te hebben. Door alle cursussen en opleidingen gaat zij mee met de nieuwe ontwikkelingen, zij loopt nergens voor weg. Zij geeft zelfs aan, dat zij het erg leuk vindt om nieuwe dingen te leren, daar blijf je jong bij. Zij is erg betrokken bij de peuters, dat is waar het natuurlijk ook om gaat. Zij ziet de peuters, dat is erg belangrijk in ons vak. Wij hebben deze dag samen gevierd met leuke verrassingen voor juf Stieneke. Ze is erg verwend door de peuters met leuke tekeningen en schilderijen en daar hoort natuurlijk ook wat lekkers bij.'