Ready? Go!! - Het verborgen tennisverleden van Oude Pekela herleeft
Geplaatst: woensdag 20 mei 2015 om 21:05 | Views: 2873
Auteur: Harry Vrieze
OUDE PEKELA - Uit archiefonderzoek, voortgekomen uit het 50-jarig jubileum van de tennisvereniging ‘LTC-Oude Pekela’, is gebleken dat deze LTC in het midden van de vorige eeuw al een voorloper heeft gehad: de ‘Lawn-Tennisclub Ready’. Dat ‘Lawn’ zal ongetwijfeld statusverhogend hebben gewerkt, op gras is er echter nooit gespeeld. Nee, vanaf de oprichting in 1930 bestond de ondergrond van hun ‘park’ aan de Cereswijk (achter de woning van de familie Gruppelaar) gewoon uit gemalen klei, uit gravel.
Ready is vóór, tijdens en na de Tweede Wereldoorlog een vereniging geweest van ongeveer 50 leden: slapende leden, recreatieve en fanatieke leden. De laatste groep, waarin zowel dames als heren waren vertegenwoordigd, speelde in competitieverband tegen teams uit de regio Noord tot in het oosten van Friesland en het noorden van Drenthe.
En boven al die leden zetelde een bestuur. Een bestuur van drie mensen: een voorzitter, een secretaris en een penningmeester. In de vergeelde stukken zijn maar weinig namen van deze ambtsdragers terug te vinden, maar die van 1948 staan wel vermeld: de heer G. Gruppelaar was toen voorzitter, jonkheer F.H.P. Teding van Berkhout deed het secretariaat en mejuffrouw G. Gelms beheerde de financiën.
Uit de bewaard gebleven notities komt duidelijk naar voren dat de jaarlijkse ledenvergadering een van de hoogtepunten van het verenigingsjaar moet zijn geweest. De contributie werd er vastgesteld (in 1948 was dat per jaar f 15,00 voor de senioren en f 2,50 voor de junioren en de vakantieleden!), de aspirantleden werden er voorgesteld (bezwaren konden schriftelijk worden ingediend bij het bestuur en meer dan eens is van dat ‘recht’ gebruik gemaakt), de prijswinnaars van de onderlinge wedstrijden werden gehuldigd, er werd een maximum aantal leden vastgesteld (50) en de prestaties in de verschillende competities werden doorgenomen.
En -hoezo iets nieuws onder de zon- er werd met grote zorg gerefereerd aan de toch wel geringe opkomst tijdens de vergadering. Slechts 16 handtekeningen sierden die presentielijst. Maar wat de kwantiteit liet liggen, dat maakte de kwaliteit dubbel en dwars weer goed. Onder de aanwezigen vinden we illustere namen uit Pekela’s verleden: Landeweer, Gelms, Wiegman, Wever, Sasker, Drenth en Baalman.
Gedurende de Tweede Wereldoorlog is er volgens de notulen niet vergaderd –vreemd: er is wel een presentielijst teruggevonden van 8 februari 1941 met daarop de handtekeningen van 9 leden (?)- maar ging het competitiegebeuren ‘gewoon’ door.
Na W.O. II probeerde Ready in 1947 de tennisdraad weer op te pakken. Dat viel in het begin nog zwaar tegen. Er was gebrek aan alles: rackets, schoenen en vooral …. BALLEN. De KNLTB kreeg dan ook een bedelbrief uit Pekela met het verzoek oude gebruikte ballen te sturen. Over een merk werd niet eens gepraat, als ze maar niet lek waren. Uiteindelijk zijn er 16 (nota bene afkomstig van de Groninger Studenten Tennisclub) bij de Cereswijk aangekomen, waarvoor het bestuur uitvoerig en uitbundig zijn dank heeft uitgesproken.
Uiteindelijk heeft ook deze gift niet mogen leiden tot het eeuwige tennisleven van Ready. Om welke reden dan ook, op 1 november 1954 werd het lidmaatschap opgezegd van de KNLTB. In Oude Pekela trad een tennisstilteperiode in tot 28 mei 1965 toen andermaal een groep enthousiastelingen naar het racket greep -nu aan de Raadhuislaan- en de ‘LTC Oude Pekela’ oprichtte. Weer een Lawn Tennis Club en weer geen gras te bekennen. Het blijft met die namen een beetje een ondoorzichtig gebeuren. De vereniging heeft daar echter niet onder geleden. Dank zij doortastende bestuurders en vele andere vrijwilligers wordt er na 50 jaar nog steeds op een financieel gezonde basis een balletje geslagen op een park dat gezien mag worden.
Misschien ligt dat mede aan het feit dat er wat vaker vergaderd wordt dan in 1948. In het jaarverslag over dat jaar notuleert de secretaris onder het puntje ‘Verenigingsactiviteiten’ droogweg dat het bestuur in dat verenigingsjaar één keer heeft vergaderd.
Maar dat waren andere tijden, terug naar de onze!
